اهداف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی ویژگی های روان سنجی در مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی (BIPIS)، بر دانشجویان در هر دو جنس بود.مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر، دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان در سال تحصیلی 95-1394 بودند که بر اساس نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 329 نفر انتخاب شدند. به منظور بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس مذکور، ابتدا مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی (BIPIS) با شیوه ترجمه معکوس، ترجمه شد. درنهایت برای بررسی شاخص های روان سنجی آن، این مقیاس همراه با مقیاس فراشناخت بدشکلی بدنی و پرسش نامه انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن اجرا شد. داده های گردآوری شده، با استفاده از این ابزارها تجزیه و تحلیل شد: نسخه 22 نرم افزار SPSS، نسخه 8.8 نرم افزار لیزرل، آلفای کرونباخ، روایی ملاکی، هم بستگی، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی.یافته ها: تحلیل داده های گردآوری شده، نشان داد که این مقیاس ازنظر پایایی در کل و در هر دو جنس، ضرایب آلفای 0.90 تا 0.93 دارد. همچنین، روایی همزمان آن با خرده مقیاس های فراشناخت بدشکلی بدنی و انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن، به ترتیب راهبردهای کنترل فراشناختی 0.71، عینیت بخشیدن به افکار 0.62، باورهای مثبت و منفی فراشناختی 0.75، رفتارهای ایمنی 0.69 و پرسش نامه انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن (BI-AAQ)، -0.58 به دست آمد که در سطح p<0.01 معنادار بود. افزون براین نتایج تحلیل عاملی تاییدی، از ساختار تک عاملی پرسش نامه حمایت کرد.نتیجه گیری: مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی (BIPIS)، ویژگی های روان سنجی مطلوبی در دانشجویان ایرانی دارد.

هدف هدف پژوهش حاضر بررسی نقش انعطاف ناپذیری روان شناختی و بدتنظیمی هیجان در پیش بینی شدت خشم ورزشکاران رقابتی بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. در این مطالعه، جامعه ی آماری را کلیه ی ورزشکاران فردی و گروهی شهر اردبیل در سال 1398 که در هر سطحی از مسابقات مشغول به ورزش رقابتی بودند تشکیل می دادند. از بین آنها 312 نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داد ه ها از مقیاس خشم بالینی (اسنل و همکاران 1995)، انعطاف ناپذیری روان شناختی (فرانسیس و همکاران، 2016) و بدتنظیمی هیجان (گراتز و رویمر، 2004) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاد شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که 41 درصد واریانس شدت خشم از طریق مولفه های متغیرهای انعطاف ناپذیری روان شناختی و بدتنظیمی هیجان تبیین می شود. همچنین بین انعطاف ناپذیری روان شناختی و بدتنظیمی هیجان با شدت خشم ارتباط مثبت معناداری به دست آمد (05/0

زمینه و هدف: اختلال افسردگی در نوجوانان یکی از شایع­ترین انواع اختلالات خلقی است که با همبودی بالا بیماری­های روانی، کیفیت زندگی، ریسک بالای خطر خودکشی و هزینه­های بالای اجتماعی همراه است. از سوی دیگر ظرفیت ذهنی ­سازی و کنترل شناختی تعیین کننده ­های مهمی در سازماندهی ظرفیت شناختی و هیجانی هستند که در حوزه پژوهش­های مرتبط با افسردگی در دوران نوجوانی مورد غفلت واقع شده­اند. این پژوهش با هدف الگوی ساختاری کنترل شناختی و انعطاف ناپذیری روان شناختی با افسردگی نوجوانان با نقش میانجی گر ذهنیت سازی عاطفی انجام شد. مواد روش­ ها: این پژوهش ازنظر هدف بنیادی و ازنظر روش یک پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش­آموزان مقطع متوسطه شهر تهران که در سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به تحصیل می­ باشند تشکیل دادند. نمونه پژوهش 347 نفر از دانش­آموزان شهر تهران بود که به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­های از پرسشنامه­های نشخوار فکری نولن و همکاران (1991)، انعطاف ­ناپذیری روان شناختی (رولفس و همکاران، 2016)، مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی زیگموند و اسنیت (1983)، ذهنیت سازی عاطفی (رینالدی و همکاران، 2021) و پرسشنامه کنترل شناختی گیبرس و همکاران (2018) استفاده شد. جهت ارزیابی الگوی پیشنهادی از الگویابی معادلات ساختاری و AMOS. 24 و SPSS. 27 استفاده شد. یافته ­ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین انعطاف­ ناپذیری روان شناختی با افسردگی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0P< ). همچنین بین کنترل شناختی و ذهنیت سازی عاطفی با افسردگی رابطه منفی و معنی­داری وجود دارد (05/0P). یافته­ها حاکی از برازش مناسب الگوی پیشنهادی با داده­ هاست. نتایج مدل­یابی معادله ساختاری نشان داد که در الگوی  45 درصد از واریانس ذهنیت سازی عاطفی توسط انعطاف­ناپذیری روان شناختی، کنترل شناختی تبیین می­شود. همچنین 59 درصد از واریانس افسردگی توسط انعطاف­ناپذیری روان شناختی، کنترل شناختی و ذهنیت سازی عاطفی تبیین می­شود. نتیجه­ گیری:  با توجه به این یافته­ ها به درمانگران پیشنهاد می­ شود آموزش کنترل شناختی و ذهنیت سازی عاطفی را در جهت کاهش علائم افسردگی نوجوانان مورد توجه قرار دهند.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی انعطاف ناپذیری روان شناختی در رابطه بین شدت خشم و ابراز آن در ورزشکاران رقابتی بود. روش پژوهش، از نوع همبستگی مبتنی بر روابط ساختاری (مدل یابی معادلات ساختاری بر اساس پی ال اس) بود. جامعه آماری را کلیه ورزشکاران رقابتی (کلیه ورزشکارانی که در هر سطحی از مسابقات مشغول به ورزش رقابتی بودند چه فردی چه جمعی) شهر اردبیل در سال 1398 تشکیل دادند. از بین آنها 312 نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خشم بالینی، زیر مقیاس خشم درونی و بیرونی پرسش نامه خشم چند بعدی و مقیاس سنجش جامع فرایند درمان پذیرش و تعهد استفاده شد. نتایج نشان داد انعطاف ناپذیری روان شناختی، بین شدت خشم و ابراز بیرونی یا پرخاشگری (گریز رفتاری) و بین شدت خشم و نشخوار/ سرکوب خشم (اجتناب شناختی) نقش میانجی دارد. بر مبنای یافته های به دست آمده، می توان گفت انعطاف ناپذیری روان شناختی از عوامل مهمی است که در رابطه بین خشم و پرخاشگری و نشخوار خشم باید مورد توجه قرار گیرند. در واقع افراد ورزشکاری که پاسخ های انعطاف پذیر در آنها پایین باشد احتمال این که خشم تجربه شده را به ابراز آن تبدیل کند، زیاد است.

این پژوهش باهدف تعیین رابطة سبک های والدینی و نشانه های افسردگی با میانجی گری انعطاف ناپذیری روان شناختی نوجوانان انجام شد. روش این پژوهش توصیفی ازنوع همبستگی بود. جامعة آماری را کلیة نوجوانان شهر کرمانشاه تشکیل داد. تعداد 308 نوجوان به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده، پرسشنامه های افسردگی کواکس، شیوه های فرزند پروری بامریند و اجتناب و همجوشی بودند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد سبک والدینی مقتدرانه دارای اثر مستقیم بر نشانه های افسردگی بود؛ اما سبک های والدینی مستبدانه و سهل گیرانه بر نشانه های افسردگی اثر مستقیم نداشت. سبک های والدینی مستبدانه و سهل گیرانه دارای اثر مستقیم بر انعطاف ناپذیری روان شناختی بود؛ اما سبک والدینی مقتدرانه بر انعطاف ناپذیری روان شناختی اثر مستقیم نداشت. همچنین انعطاف ناپذیری روان شناختی دارای اثر مستقیم بر نشانه های افسردگی بود. نتایج غیرمستقیم مسیرها نشان داد که فقط سبک های والدینی مستبدانه و سهل گیرانه با میانجی گری انعطاف ناپذیری روان شناختی بر نشانه های افسردگی معنادار بود. بر اساس نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود که رابطة بین سبک های والدینی، انعطاف ناپذیری روان شناختی و نشانه های افسردگی در مداخله های مرتبط با سلامت روانی نوجوانان موردتوجه قرار گیرد.

مقدمه: آسم یکی از بیماری های مزمن کودکان است. محیط خانوادگی و اجتماعی موجود می تواند با استعداد ژنتیکی ابتلا به آسم تعامل کند و زمان بروز و شدت نمای بالینی بیماری را تحت تاثیر قرار دهد؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی روابط ساختاری انعطاف ناپذیری روان شناختی و ویژگی های سایکوپاتولوژی والدین بر علایم آسم کودکان، با نقش میانجی اضطراب کودکان بوده است. مواد و روش ها: در پژوهشی توصیفی همبستگی، 200 نفر از والدین کودکان مبتلا به آسم و کودکانشان که به کلینیک درمانی آسم و آلرژی بیمارستان شهید رحیمی خرم آباد مراجعه کرده اند، به صورت نمونه گیری در دسترس، انتخاب و از دیدگاه میزان انعطاف نا پذیری روان شناختی و ویژگی های سایکوپاتولوژی والدین، اضطراب کودکان و شدت علایم آسم کودکان ارزیابی شدند. ابزارهای این پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه پذیرش و عمل بوند (AAQ-II)، پرسشنامه اضطراب، افسردگی، استرس DASS-21، پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس نسخه والدین، اسپیرومتری. گفتنی است تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و به وسیله نرم افزار SPSS vol. 23 و نرم افزار Amos انجام گردید. یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد که انعطاف ناپذیری روان شناختی والدین با شدت علایم آسم کودکان، بیشترین ضریب مسیر را دارد (=0. 47β ). این رابطه مثبت و در سطح P<0. 01 معنادار است. ویژگی های سایکوپاتولوژی والدین بر شدت علایم آسم کودکان، به صورت مثبت P<0. 01 معنادار است (=0. 25β ). انعطاف ناپذیری روان شناختی و ویژگی های سایکوپاتولوژی والدین، از طریق اضطراب کودکان، بر علایم آسم کودکان اثر غیرمستقیم دارد. بحث و نتیجه گیری: انعطاف ناپذیری روان شناختی و ویژگی های سایکوپاتولوژی والدین و اضطراب کودکان، بر شدت علایم آسم کودکان موثرند و الگوی مفروض برازش مطلوبی دارد.

مقدمه: یکی از علایم افراد با اختلال طیف اتیسم، انعطاف ناپذیری رفتاری است که سبب ضعف در انطباق با تقاضاهای محیط و مشکلات رفتاری می شود. در مطالعه حاضر به بررسی نقش کارکردهای اجرایی در پیش بینی انعطاف پذیری رفتاری خردسالان با علایم اختلال طیف اتیسم پرداخته شد. روش کار: در قالب یک مطالعه همبستگی، 45 خردسال 16 الی 36 ماه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سنجش کارکردهای اجرایی-نسخه پیش دبستان (BRIEF-P) و نسخه تجدیدنظرشده مقیاس انعطاف پذیری رفتاری (BFRS-R) جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان با استفاده از نرم افزار SPSS-24 استفاده شد. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که میزان انعطاف رفتاری خردسالان با بازداری (05/0p<، 37/0r=)، جابه جایی (01/0P<، 45/0r=)، کنترل هیجانی (01/0P<، 49/0r=)، برنامه ریزی/سازمان دهی (05/0P<، 34/0r=)، خودکنترلی مهاری (01/0P<، 44/0r=)، انعطاف پذیری شناختی (01/0P<، 55/0r=)، فراشناخت (05/0P<، 30/0r=) و نمره کل کارکردهای اجرایی (01/0P<، 46/0r=) همبسته است. حافظه کاری رابطه معنا داری با انعطاف پذیری رفتاری خردسالان نداشت (05/0P>، 23/0r=). نمره کل کارکردهای اجرایی خردسالان به ترتیب 18، 15 و 21 درصد از واریانس میزان انعطاف پذیری رفتاری خردسالان نسبت به اشیاء، نسبت به محیط و نمره کل انعطاف پذیری رفتاری را پیش بینی می کند. کارکردهای اجرایی توانایی پیش بینی معنا دار انعطاف پذیری رفتاری نسبت به افراد را نداشت. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که نقص در کارکردهای اجرایی با انعطاف ناپذیری رفتاری در خردسالان با علایم اختلال طیف اتیسم همراه است. پیشنهاد می شود که در مطالعات آتی، طراحی مداخلات زودهنگام ارتقاء کارکردهای اجرایی با هدف افزایش انعطاف پذیری کودکان با اختلال طیف اتیسم مورد بررسی قرار گیرد.

هدف: هدف از اجرای این پژوهش، تعیین اثرپذیری ناهنجاری ارزشی از انعطاف ناپذیری مالی است. مطابق با ادبیات پژوهش، سه منبع مرتبط با انعطاف ناپذیری مالی شناسایی شد و یک شاخص ترکیبی انعطاف ناپذیری مالی بر اساس متغیرهای برگشت ناپذیری سرمایه گذاری، اهرم کل و محدودیت مالی شکل گرفت. روش: برای دستیابی به اهداف پژوهش، از داده های ماهانه 450 سال شرکت طی دوره زمانی 1387 تا 1396 استفاده شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل سه عاملی فاما و فرنچ (1993) استفاده شده و با پیروی از مطالعات پولسن، فاف و گری (2013)، انعطاف ناپذیری مالی به عنوان عامل چهارم به آن اضافه شده است. برای بررسی نقش انعطاف ناپذیری مالی بر ناهنجاری ارزشی، مدل های یاد شده یک بار با استفاده از داده های ترکیبی و بار دیگر به روش سری زمانی برازش شدند. یافته ها: انعطاف ناپذیری مالی بر صرف ریسک سهام و پرتفوی تأثیر معناداری می گذارد. نتیجه گیری: انعطاف ناپذیری مالی، به صرف ریسک مثبت در سطح سهام و پرتفوی های سرمایه گذاری منجر می شود و شرکت های ارزشی، به دلیل جبران ریسک انعطاف ناپذیری مالی، در قیاس با شرکت های رشدی، بازده آتی بیشتری به دست می آورند و در نهایت، رابطه مثبت عامل انعطاف ناپذیری مالی با پرتفوی های انعطاف ناپذیر و رابطه منفی با پرتفوی های انعطاف پذیر نشان می دهد که انعطاف ناپذیری مالی، شرکت ها را به طور مستقل در معرض شوک های مشترک قرار می دهد.